Grijze muren, volgepakte kamers, vies eten. Het beeld dat Anja de Vries had van de verpleeghuiszorg was heel lang bepaald niet zonnig. Tot ze eens goed op de website van Amstelring keek. Wacht even..., dacht ze, misschien is het toch iets voor mij!

‘Al die horrorverhalen over de ouderenzorg,’ zegt Anja (57). ‘Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik ze jarenlang heb geloofd. Bejaardenpakhuizen. Tien mensen op een kale zaal. Verveling, dwang, sufgekookt eten, de geur van plas en poep. Nu weet ik dat er helemaal niets van klopt. Hoe kwam ik erbij!’

‘Het kwartje viel in 2018. Ik had jaren en jaren kantoorfuncties gehad voor de Hogeschool inHolland en was net overgestapt naar de Hogeschool van Amsterdam. Toen overleed mijn moeder. Ze was al heel lang zwak, maar het was toch een ongelooflijke klap. Ik was er kapot van. De rouw bleek niet te combineren met mijn nieuwe baan. Ziekmelden wilde ik niet, dus wat deed ik: ik nam een sabbatical.’

Vacature voor gastvrouw

‘Het werd een jaar van praten en wandelen,’ vertelt Anja verder. ‘Van tranen. Maar ook van vooruitkijken. Wat kan ik, wat wil ik? Op mijn werk hadden ze me vaak de moeder van de afdeling genoemd. Vanwege mijn zorgzaamheid en empathie. Maar de zorg? Niets voor mij, heb ik altijd gedacht. Niet leuk, maar ook: te moeilijk.

Toen liet een van mijn begeleiders me een vacature voor gastvrouw zien. Gastvrouw, dacht ik. Mmm, dat klinkt best goed. Ik las woorden als “thuis voelen” en “leuke dag geven”. Toen ging ik eens naar de foto’s kijken. Wacht even, dacht ik. Die muren zijn helemaal niet grijs. Dat eten ziet er hartstikke goed uit. De mensen hebben alle ruimte. En ze lachen!’

Snuffelperiode

Anja werkt nu in De Klinker. Een levendig huis in een vrolijke volksbuurt. ‘Al die misverstanden,’ zegt ze. ‘Zo zonde! Ja, het is fysiek zwaar. Soms maak je trieste dingen mee. Er is tijdsdruk en je hebt te maken met lichamelijkheden waar je misschien nooit aan wilde denken. Maar echt, je vergeet het direct als je contact maakt met de mens in het lichaam. Er staat zoveel tegenover.’

‘Was ik maar eerder in de zorg gegaan, denk ik vaak. Ik zou ook iedereen aanraden het eens een kans te geven. Voor mij ging dat makkelijk met een snuffelperiode van 3 maanden. Je doet in die tijd alleen eenvoudig activiteiten: het eten, koffie, een praatje, een spelletje. En een dag per week ga je naar school. Zo kun je rustig beslissen of het wat voor je is en of je verder wilt. Je hoeft niet meteen het diepe in.

Parfummetje

Anja de Vries is nu bijna gediplomeerd verzorgende IG. En ze wil door. Haar ambitie is verpleegkundige te worden. ‘Ik hoop bewoners dan nog beter te kunnen helpen. Voor nu geniet ik ervan als ik zie dat ze zich opgeknapt voelen door mijn zorg. Lekker gewassen, schone inco, aangekleed, haren gekamd, parfummetje. “Kom je morgen weer,” vragen ze weleens. Dat zijn mijn mooiste momenten.’

Ook als zij-instromer aan de slag bij Amstelring?

    • Bekijk meer vacatures

    Blijf op de hoogte van
    de nieuwste vacatures!

    Meld je aan en ontvang ze als eerste in je mailbox.

    Deze website maakt gebruik van cookies

    Wij, en derde partijen, maken op onze website gebruik van cookies. Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website goed functioneert, om jouw voorkeuren op te slaan, om inzicht te verkrijgen in bezoekersgedrag, maar ook voor marketing en social media doeleinden (laten zien van gepersonaliseerde advertenties). Door op ‘Accepteren’ te klikken, ga je akkoord met het gebruik van alle cookies. In onze Cookieverklaring kun je meer lezen over de cookies die wij gebruiken en kun je jouw voorkeuren opslaan of wijzigen. Door ‘Weigeren’ te klikken ga je alleen akkoord met het gebruik van functionele cookies.