9 Word een OOPOEH! Stichting OOPOEH is in 2012 opgericht om 55-plussers die behoefte hebben aan gezel- schap te koppelen aan een hond uit de buurt die een oppas nodig heeft. De oppashond brengt gezelligheid en zorgt voor beweging en sociaal contact. In heel Nederland zijn al bijna 5.500 mooie matches gemaakt, toch wachten nog veel kwispelende staartjes op een oppas. Meld u gratis aan en krijg gezelschap van een oppashond die bij uw wensen past. De knuffels van de hond zijn voor u, de zorgen voor het baasje. Kijk voor meer informatie op www.oopoeh.nl of bel 020-785 3745. goede tijd voor zelfstandige vrouwen, voordat ze achter het aanrecht werden gejaagd.” Geen gezeur Zelfstandigheid is waar ook Marjan al haar hele leven op staat. “Ik ben mijn eigen baas en woon nu heel goed gehumeurd in een heel prettig hofje. We leven hier allemaal op eigen kracht en voeren onze eigen huishouding. We eten wel eens bij elkaar, maar dat is geen regel. Dat gezeur van allemaal tegelijk aan het ontbijt, dat is er gelukkig niet bij.” Inmiddels krijgt Marjan wel wat hulp, maar opgewekt als ze is, vindt ze dat ook heel gezellig. “Ik ben een beetje ‘een wrak’ geworden. Door corona kreeg ik als complicatie trombose en verloor daardoor het zicht in een oog. Ook artrose speelt me parten en loop ik met een rollator. Maar ik ben bijna 93 en daar ben ik gewoon trots op! Het is het resultaat van ‘zuunig’ leven. Ik rook niet en drank heeft me nooit bekoord. Vroeger na een optreden ging iedereen de kroeg in, maar ik ging naar huis. Ik moest mijn kindertjes de volgende morgen weer van pap voorzien.” Brammetje en Bertus Marjan leest veel, probeert digitaal bij te blijven en schrijft nog iedere dag. ”Er komt weer een echt boek aan, want wie schrijft, die blijft!” Het boek met de titel Hofdames zal echter niet over jonkvrouwe Occo gaan, maar over de belevenissen van de huidige bewoonsters van het hofje. “Er komen alleen weinig beesten in voor, want die kunnen we hier helaas niet houden. Maar vanaf mijn jeugd zijn er altijd dieren geweest die een plekje bij ons zochten, ook tijdens de oorlog en de honger- winter. Poezen en honden, het waren mijn maatjes.” Eigen foto van Marjan met Brammetje in 1990 Foto: Bram Kloos Dolblij was Marjan dan ook met haar eerste teckeltje, dat ze cadeau kreeg van haar echt- genoot. Al snel volgde een tweede, het duo luisterde naar de namen Brammetje en Bertus. “Ik heb ze 16 en 17 jaar gehad. Het zijn mijn laatste honden geweest en het waren schatten. Ik mis ze nog steeds. Veel oudere mensen die alleen zijn, zouden wat graag gezelschap van een dier hebben, al was het maar op tijdelijke basis. Daarom vind ik Stichting OOPOEH zo’n geweldig leuk initiatief. Het is een win-win situatie, want hoe fijn is het voor een baasje om te weten dat je hond verzorgd wordt en aandacht krijgt van iemand die daar zelf ook van geniet?”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=